wsławiać

wsławiać
wsławiać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wsławiaćam, wsławiaća, wsławiaćają, wsławiaćany {{/stl_8}}– wsławić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, wsławiaćwię, wsławiaćwi, wsławiaćwiony {{/stl_8}}{{stl_7}}'sprawiać, że coś, ktoś staje się sławny; rozsławiać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wsławić swój kraj na olimpiadzie. Szkoła wsławiona wybitnymi wychowankami. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • wsławiać się – wsławić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się sławnym; zdobywać rozgłos, sławę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wsławić się w walce o niepodległość. Wsławił się jako wybitny wódz. Wsławił się wynalezieniem telefonu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wsławić — dk VIa, wsławićwię, wsławićwisz, wsław, wsławićwił, wsławićwiony wsławiać ndk I, wsławićam, wsławićasz, wsławićają, wsławićaj, wsławićał, wsławićany «uczynić sławnym, przysporzyć sławy; rozsławić» Wsławić imię Polski. Miejscowość wsławiona… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”