wsławiać

wsławiać: wsławiać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, wsławiaćam, wsławiaća, wsławiaćają, wsławiaćany {{/stl_8}}– wsławić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, wsławiaćwię, wsławiaćwi, wsławiaćwiony {{/stl_8}}{{stl_7}}'sprawiać, że coś, ktoś staje się sławny; rozsławiać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wsławić swój kraj na olimpiadzie. Szkoła wsławiona wybitnymi wychowankami. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем написать реферат

wsławiać się – wsławić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się sławnym; zdobywać rozgłos, sławę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wsławić się w walce o niepodległość. Wsławił się jako wybitny wódz. Wsławił się wynalezieniem telefonu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wsławić — dk VIa, wsławićwię, wsławićwisz, wsław, wsławićwił, wsławićwiony wsławiać ndk I, wsławićam, wsławićasz, wsławićają, wsławićaj, wsławićał, wsławićany «uczynić sławnym, przysporzyć sławy; rozsławić» Wsławić imię Polski. Miejscowość wsławiona… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias